Śruby imbusowe z obniżonym łbem DIN 7984 z gniazdem sześciokątnym lub sześciokarbowym mają szerokie zastosowanie w wielu naprawach. Dostępne są śruby imbusowe z obniżonym łbem DIN 7984 wykonane ze stali węglowej lub stali nierdzewnej A2 i A4. Śruba imbusowa według ISO 14580 wykorzystywana jest między innymi w przemyśle.
Śruby imbusowe DIN 7984 – właściwości
Śruby są wykorzystywane do spajania dwóch części materiału. Są skuteczne zarówno, jeśli chodzi o drewno, metale, skóry, tworzywa i inne. Zaletą połączeń śrubowych jest możliwość zastosowania ich w niemal każdych warunkach przez osobę, która nie potrzebuje mieć specjalnych kwalifikacji. Złącza śrubowe zaliczają się do grupy połączeń rozłącznych. Oznacza to, że ich rozdzielenie nie spowoduje uszkodzenia części skręcającej. W związku z tym śruby imbusowe z obniżonym łbem DIN 7984 mogą być wykorzystywane wielokrotnie, co czyni je ekologicznymi, a także wielofunkcyjnymi elementami.
Śruby imbusowe z obniżonym łbem DIN 7984 są odporne na zmienne warunki atmosferyczne dzięki wykorzystaniu do ich produkcji najlepszych materiałów. Nie są podatne na korozje, w związku z czym mogą być wykorzystywane także w instalacjach znajdujących się na zewnątrz. Sprawia to, że są one niezwykle funkcjonalne.
Śruby imbusowe DIN 7984 posiadają gwinty metryczne. Dzięki znormalizowaniu, skok i średnica gwintu charakteryzują się dokładnymi wartościami, co ma przełożenia na doskonałe dopasowanie do nakrętki. Wykonane w ten sposób połączenia elementów będą więc trwałe, a powstała konstrukcja stabilna. Możesz mieć pewność, że posłuży na lata. Gniazdo łba śruby imbusowej DIN 7984 jest odporne na odkształcenia, co dodatkowo gwarantuje trwałość i jakość elementu.
Śruby imbusowe DIN 7984 – zastosowanie
Śruby imbusowe DIN 7984 swoje zastosowanie znajdą w branży motoryzacyjnej, budowlanej, drewnianej, jak i w przemyśle. Są one ważnym elementem torby każdego szanującego się majsterkowicza. Pozwalają one uzyskać stabilne i porządne połączenie pomiędzy dwoma częściami. Jednakże, jeśli zachodzi potrzeba, by je rozłączyć, poluzowanie łączenia jest jak najbardziej możliwe i nieskomplikowane.
Śruby imbusowe DIN 7984 pokrywane są specjalistyczną powłoką. Najpopularniejsza jest powłoka, która tworzona jest na skutek procesu cynkowania galwanicznego. Dzięki niemu śruby zostają pokryte cienką warstwą cynku. Ma ona za zadanie chronić materiał ze spodu przed wszelkimi ogniskami korozji. Jest to swego rodzaju ochrona przed korozjami i uszkodzeniami. Popularne są też śruby imbusowe z grubszą powłoką z cynku. Gwarantuje ona większą odporność na uszkodzenia mechaniczne. Dzięki powłokom śruby imbusowe DIN 7984 można używać swobodnie także w trudnych warunkach.
Co ciekawe, za sprawą śrub imbusowych na popularności zyskały sieciówkowe meble do samodzielnego skręcania. Mają też one zastosowanie w produkcji instrumentów muzycznych. Oprócz tego stosuje się je m.in. w hulajnogach czy deskorolkach.
Co wyróżnia śruby imbusowe?
Śruba imbusowa ma okrągły, stożkowy łeb z sześciokątnym gniazdem, do którego wkłada się klucz imbusowy, kiedy zachodzi potrzeba odkręcenia. Pozwala to na powstanie niedużego momentu obrotowego i odpowiedniego momentu dokręcania. Śruby imbusowe produkowane są w różnych klasach wytrzymałości, różnych barwach i wersjach.
Główną zaletą śrub DIN 7984 jest to, że w trakcie wkręcania chowają się one całe w otworze, co sprawia, że niemal całkowicie integrują się one z łączonymi elementami. Wystający element śruby to mniej atrakcyjny wizualnie efekt końcowy, ale również dodatkowo zajęta przestrzeń. W przypadku śrub imbusowych nie trzeba się o to martwić, co jest wielkim plusem.
Jak powstały śruby imbusowe?
Historia śruby sięga aż 2000 lat wstecz. Mało kto jednak wie, że w ten sposób, co obecnie, śruby używane są jedynie od 500 lat. Prototypem dzisiejszej śruby była tzw. śruba Archimedesa. Była to swego rodzaju spirala, umiejscowiona w drewnianym cylindrze. Używano jej w celu podnoszenia poziomu wody stosowanej do podlewania pól uprawnych. Archimedes jednak najpewniej nie wynalazł jej sam, a opisał istniejący już przedmiot. W tamtych czasach nikt nie pomyślał, by użyć śruby do łączenia ze sobą różnego typu elementów. W tym celu używano drewnianych kołków oraz metalowych gwoździ. W XVI wieku zaczęto używać zakrzywionych gwoździ, które sprawdzały się lepiej niż te proste. Od takiego gwoździa do śruby brakowało już niewiele. Śruby zyskały na popularności na końcu XVIII wieku, gdy opracowano budżetowe sposoby na ich produkowanie. Pierwsze śrubokręty zaś pojawiły się około 1780 r. Do 1842 r. śruby wykuwane były przez kowali. Dopiero potem powstała odpowiednia maszyna, która mogła ich wyręczyć. Dzięki temu mogły też powstawać różne rodzaje śrub, w tym śruby imbusowe.